ရန္ကုန္တုိင္း လႈိင္သာယာ စက္မႈဇုန္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုတခုမွ အလုပ္သမား ရပိုင္ခြင့္အတြက္ ဆႏၵျပ အလုပ္ထြက္ခဲ့ေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားမရဘဲ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္မည္ကို စုိးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီလ အတြင္းက ရန္ကုန္တုိင္း လႈိင္သာယာစက္မႈဇုန္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတရံုတြင္ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ - niknayman ဘေလာ့)
ယင္း ဆႏၵျပအလုပ္သမားအေနျဖင့္ မူလစက္ရံုတြင္ ျပန္လည္အလုပ္ရရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကရေၾကာင္းလည္း အလုပ္သမားမ်ားအေရး ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေရွ႕ေန ကိုဖိုးျဖဴက ေျပာျပသည္။
“အခုေတာ့ အဲဒီအလုပ္သမားေတြက ျပန္ စုစည္းေနတယ္။ သူတုိ႔ ေတာင္းဆိုခ်က္မရေသးေပမယ့္ အလုပ္ျပန္ရဖုိ႔ အတြက္ အလုပ္ရွင္နဲ႔ ညွိႏုိင္းေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ သူတုိ႔ဘက္က ျပင္ဆင္ေနတယ္”ဟု ၎က ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
အလုပ္သမား ၃၀၀ ခန္႔ႏွင့္ လည္ပတ္ေနေသာ တရုတ္ႏွင့္ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ (Tailor Garment) အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ တနလၤာေန႔က အလုပ္သမား ၁၀၁ ဦးသည္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ခ်ဳပ္ထည္မျပည့္မီမႈ ေၾကာင့္ လုပ္အားခမ်ား ျဖတ္ေတာက္ခံရျခင္းကို မေက်နပ္သည့္အတြက္ ဆႏၵျပမႈ စတင္ျဖစ္ခဲ့သည္။
စက္ခ်ဳပ္အလုပ္သမားတဦးလွ်င္ တလ ပ်မ္းမွ် လုပ္အားခ ၃၈၀၀၀ က်ပ္ ရရွိၾကသည္။ သတ္မွတ္ခ်ဳပ္ထည္ တဦးလွ်င္ တေန႔ ၁၀ ထည္စီ ၿပီးစီးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပ်မ္းမွ် ၇ ထည္ခန္႔သာ ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္ တဦးလွ်င္လုပ္ခ ၁၅၀၀၀ က်ပ္ ခန္႔စီ ျဖတ္ေတာက္ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ရက္သတၱပတ္ တခုလံုး အလုပ္ဆင္းေနရသည့္အတြက္ စေန၊ တနဂၤေႏြ ရက္မ်ားတြင္ အားလပ္ခ်ိန္နည္းပါးေသာေၾကာင့္ အားလပ္ခ်ိန္ပိုမုိရရွိေရး အပါအ၀င္ အလုပ္သမား ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။
အဆုိပါ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ စက္ခ်ဳပ္အလုပ္သမား ၁၀၁ ဦး တၿပိဳင္တည္း အလုပ္ထြက္ခြာခဲ့မႈေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္ဘက္ တြင္လည္း စက္ရုံလည္ပတ္ေရးတြင္ အခက္အခဲမ်ားရင္ဆုိင္ရၿပီး အလုပ္သမားမ်ားဘက္ကလည္း ဘ၀ရပ္တည္ေရး ခက္ခဲေနသည္ဟု သိရသည္။
အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု အလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ မူလတန္းပညာေရး၊ အလယ္တန္းပညာေရးမွ်သာသင္ယူခဲ့ရၿပီး ရန္ကုန္ ျပင္ ပ ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ လာေရာက္ၾကေၾကာင္း၊ မိသားစုရွိသူမ်ားမွာ ပို၍ စား၀တ္ေနေရးအခက္အခဲမ်ားရွိေနၾက ေၾကာင္း အလုပ္သမား တဦးက ဆုိသည္။
“က်မတုိ႔မွာက ဒီအလုပ္မရွိေတာ့ရင္ ဘ၀ ရပ္တည္ရတာမလြယ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ျပန္ရဖုိ႔အတြက္ ျပန္လုပ္ေန ရတယ္။ က်မတုိ႔ ဘာသြား လုပ္စားမလဲ”ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူ ယင္းအလုုပ္သမား က ေျပာသည္။
အဆုိပါအလုပ္သမား ျပႆနာကို အလုပ္သမားညႊန္ၾကားေရးရံုးမွ ေျပလည္ရန္ ေျဖရွင္းေပးျခင္းမရွိေသးေၾကာင္း ႏွင့္ ကမာၻ႔ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ILO) ရန္ကုန္ရံုးခြဲသို႔ မိတၱဴပို႔ု တိုင္ၾကားထားသည္ဟု ေရွ႕ေနကိုဖုိးျဖဴက ေျပာသည္။
ႏုိင္ငံတကာ၌လည္း လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈအေပၚမႈတည္ၿပီး လုပ္အားခေပးျခင္းစနစ္ ႏွင့္ ထြက္ေပၚလာေသာ တဦးခ်င္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈအေပၚ မႈတည္ၿပီး လုပ္အားခေပးျခင္းစနစ္မ်ားကို သံုးဆဲြၾကသည္ဟု အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဥကၠဌ ဦးျမင့္စိုးက ေျပာဆုိသည္။
“ဥပမာဗ်ာ ၁၀ ထည္ခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ၁၅၀၀ ရမယ္။ ၁၀ ထည္မခ်ဳပ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ၁၅၀၀ ဘယ္ရႏိုင္မလဲ။ ျပႆနာက ဒီမွာစတာ ပဲ”ဟု ၄င္းက ရွင္းျပသည္။
ပဲခူးၿမိဳ႕ ကမာနတ္ေက်းရြာအနီးရွိ Cap 1 ဦးထုပ္စက္ရံု အလုပ္သမားမ်ားကလည္း ပဲခူူးၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမား ဦးစီး အရာရွိ ထံ အလုပ္ခြင္တြင္ အလုပ္ႀကီးၾကပ္သူႏွင့္ အလုပ္ရွင္တုိ႔၏ အဓမၼ ခိုင္းေစျခင္း၊ မတရားစည္းကမ္းမ်ားခ်မွတ္ ၍ လုပ္အားခ ျဖတ္ေတာက္ျခင္း၊ လူမ်ိဳးႏွင့္ ႏိုင္ငံသားဂုဏ္သိကၡာ ထိခုိက္ေစသည့္ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားလံုးမ်ား သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုေနျခင္း အေပၚ ဇြန္လ ၂ ရက္ေန႔က တုိင္ၾကားမႈျဖစ္ခဲ့သည္။
ILO သို႔ ဆက္လက္တုိင္တန္းၿပီးေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရွင္၏ ညွိႏိုင္းမႈေၾကာင့္ Cap 1 ဦးထုပ္စက္ရံုျပႆနာမွာ ေျပလည္ သြားခဲ့သည္ ဟု သိရသည္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရလက္ထက္တြင္လည္း အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကာကြယ္သည့္ အသင္းအဖြဲ႔မ်ား ယခုထိ တရား၀င္ဖြဲ႔စည္းခြင့္မရွိေသးျခင္းသည္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားၾကား ျပႆနာမ်ားကုိ မွန္ကန္စြာ ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ဟု အလုပ္သမားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသူမ်ားက ေ၀ဖန္ေျပာဆုိေနၾကသည္။
+Post+Card+1+(final).jpg)
+Post+Card+2+(final).jpg)
No comments:
Post a Comment